Wat is Orthomoleculaire geneeskunde?
De term ‘orthomoleculair’ werd voor het eerst gebruikt in 1968 door de Amerikaanse chemicus en tweevoudig Nobelprijs winnaar professor Linus Pauling. Orthos komt uit het Grieks en betekent: ‘juist, recht of gezond’, en moleculair staat voor ‘moleculen’, nl. de vitaminen, mineralen, enzymen, aminozuren en andere essentiële voedingsstoffen. In de orthomoleculaire geneeskunde streeft men naar ‘de juiste stof op de juiste plek’. Orthomoleculaire geneeskunde heeft als uitgangspunt optimale hoeveelheden voedingsstoffen in het lichaam te brengen. Het doel daarbij is het lichaam ondersteuning te geven om zo in een goede gezondheid te blijven.
De orthomoleculaire therapie wordt zowel preventief als curatief ingezet om de gezondheid positief te beïnvloeden.
Orthomoleculaire geneeskunde is een vorm van geneeskunde die alleen gebruik maakt van natuurlijke middelen. Van nature heeft het lichaam een groot zelfherstellend vermogen. Wanneer het ziek of uitgeput is heeft dat vaak te maken met een gebrek aan bouwstoffen die nodig zijn om goed te functioneren. In de orthomoleculaire geneeskunde wordt uitgezocht waar het lichaam tekorten aan heeft en vervolgens wordt het weer in evenwicht gebracht. Er zijn twee doelen. Allereerst de klachten te laten verdwijnen of te verminderen. En daar naast het lichaam weer sterk te maken, zodat het daarna eventuele problemen weer “zelf” kan oplossen. Orthomoleculaire middelen worden al sinds decennia gebruikt. De laatste jaren wordt steeds duidelijker dat ze niet alleen bij lichamelijke, maar ook bij psychische klachten effectief kunnen zijn.
Bij welke klachten? Orthomoleculaire geneeskunde heeft zichzelf bewezen bij tal van lichamelijke klachten, met of zonder psychologische component. Het is bijzonder effectief bij burn-out, depressieve klachten, vermoeidheid, eetproblemen, allerhande verslavingen. Uiteraard bewijst orthomoleculaire begeleiding ook zijn nut bij zwangerschap, babyvoeding, (top)sport e.d. Maar ook als er nog geen klachten zijn kan men preventief te werk gaan. Door een verantwoorde gezonde leefwijze kan men de veroudering van onze cellen vertragen. Waardoor men op oudere leeftijd fit en gezond door het leven kan gaan.
Hoe ontstaan de problemen?
Normaal gesproken haalt het lichaam alle bouwstoffen die het nodig heeft uit onze voeding. Er kunnen echter tekorten ontstaan aan deze stoffen. Dit heeft er onder andere mee te maken dat onze voeding tegenwoordig niet meer zo gezond is als we vaak denken. Door de manier waarop het meeste voedsel bewerkt wordt zijn veel vitaminen en mineralen eraan onttrokken. Daarbij eten we vaak te weinig gevarieerd, en zitten er veel ingrediënten in ons eten die het lichaam belasten. Voorbeelden hiervan zijn geraffineerde suiker, witmeel producten en verkeerde vetten. Daarbij is ons leven druk en stressvol en krijgen we uit onze omgeving allerlei gifstoffen binnen. Na jarenlang onvolwaardig te hebben gegeten – en dit geldt voor de meeste mensen – moet het lichaam daarvoor een prijs betalen: het gaat noodgedwongen extra zuinig om met zijn voedselbronnen. Het gevolg hiervan is vaak (mogelijk ernstige) vermoeidheid en neerslachtigheid. Wat we ook veel zien is dat mensen bepaalde stoffen niet of niet voldoende kunnen opnemen. Dit kan te maken hebben met aanleg of een gevolg zijn van andere tekorten. Het is dus mogelijk dat je wel voldoende van een bepaalde bouwstof binnenkrijgt via je voeding of via voedingssupplementen, maar je lichaam er geen gebruik van kan maken. Dan moet er eerst een ander probleem opgelost worden.
Hoe ziet een orthomoleculaire behandeling eruit?
Er wordt eerst onderzocht welke tekorten er zijn in het lichaam. Soms kan dit afgeleid worden uit het klachtenpatroon, soms zal er urine- of (vol)bloedonderzoek nodig zijn. De behandeling die ik samen met u verder uit werk bestaat in de regel uit voeding’s- en bewegingsadviezen en het voorschrijven van voedingssupplementen met lichaamseigen, natuurlijke stoffen, afhankelijk van uw toestand. Darmproblemen kunnen nl. een goede opname van voedingsstoffen verhinderen (malabsorptie). Bijna onze gehele westerse populatie heeft met darmproblemen te kampen wat naast stress en bewegingstekort grotendeels aan ons voedingspatroon ligt. Onze spijsvertering – die oorspronkelijk bedoeld is voor het verteren van fruit en gewassen – wordt volgepropt met eiwitrijk voedsel (vlees, vis, allerhande zuivelproducten enz.) wat onvermijdelijk rottingsprocessen als gevolg heeft. Onze spijsvertering heeft grote hoeveelheden ruwe vezels nodig die uitsluitend in rauwe groenten en fruit zitten. 70 % van onze weerstand wordt in de darmen bepaald, waar de natuurlijk immuniteit wordt opgebouwd.
Tenslotte is orthomoleculaire geneeskunde niet voor alle klachten de aangewezen weg en wordt er – indien nodig – naar andere takken van de reguliere gezondheidszorg doorverwezen.